my eyes hurt so much and my head is aching, too much crying is not good for the face and it gives you terrible headache...i thought i can finally say that this is it! pero hindi pala, it was just a taste of what love can do to you and how it can make your world colorful, akala ko i can live there even for a short span of time pero mukhang hindi na mangyayari yon...
this past few weeks naramdaman ko yung isang bagay na sobrang tagal ko ng hindi nararamdaman sa talang buhay ko...yun ay mahalin ka ng sobra ng isang tao, na gagawin lahat para mapasaya ka at handa nyang harapin kung anu man ang sasabihin sa kanya ng mga tao, minahal nya ako kung ano ako at hindi ni ya ako kinahihiya...
Ang sarap ng feeling, i though hindi na ako marunong mag mahal, i though na wala ako mahahanap ng ganong klaseng pag mamahal, because the kind of relationship that i have in my world, usually we are connected by sex, you meet up with someone, you have sex then if you like each other kayo na, then the getting to know process start...but this one is different
Bakit naman to different? eh kasi bago xa sa gantong pag ibig, iba ang love na kinamulatan nya...iba sa aking mundo...pag na inlove ka sa uri ko na dyan na yung maiiba ang tingin ng tao sayo, they will talk about you and some will say some hurtful things that can shatter anyone with a strong heart.
Because of this love na parehas naman kaming walang kasalan both of us are suffering, some of my friends still cant believe what happen, some understand some still want to do something to knock him out of his head para matauhan xa...i understand my friends, i really do, i mean na shock din naman ako nung malaman ko na ako yung tao na nagugustuhan nya, i have a clue na ako ngayon its just that i ignore it kasi alam ko kung ano xa, so when he decided to let me know na gulat din ako kasi i was expecting that it was his friend na girl...
i ask him if what his feeling for me is real or baka nman natutuwa lang xa sa akin, he answered me straight and he said yes and pinadama nya talaga sa akin yun...madali siyang mahalin at masarap siya mag mahal kaya madali na hulog ang loob ko sa kanya...
pero kahapon hindi ko na kaya yung ginwa nya sa sarili nya, hindi ko maiwasan na sisihin sarili ko dahil don, kung alam ko lang na magiging ganito hindi ko na lang sana pinasin yung pag tingin nya, pero mahina ako, nakatagpo kasi ako ng tao na nag mahal sa akin kung ano ako, pinadama nya sa akin yung bagay na hindi ko na alam maramdaman...pero kung alam ko lang sana nag pigil ako
ano ba ang dapat kong gawin? hindi ko talaga alam...part of me is saying that i should stop this madness and set him free, pag nakipag hiwalay ako sa kanya, magagalit xa at pag ng yari yon makakalimutan na nya ako, tapos nun hindi na xa pag iisipan ng masama and part of me is saying...ngayon ka lang magiging masay papa kawalan mo pa? pero kung ang kapalit naman ng kasiyahan ko ay pag hihirap nya...hindi rin ako magiging masaya nun....
naloloko na ako kakaisip...hindi ko na alam...
No comments:
Post a Comment